Royal Blood Fray (Chapter 8)

 Zhairell Kheina X. Mirchovich’s POV

 

“Khei…”

 

Agad akong bumangon mula sa pagkakahiga ko sa damuhan ng playground nang marinig ang boses ni Rayszel palapit sa akin.

 

“Nandito ka lang pala.” Huminga siya ng malalim tsaka naupo sa tabi ko. “I have been looking for you everywhere.”

 

Humikab ako at muling nahiga ngunit nananatili akong nakatingin sa kanya.

 

Doon ko napansin na basa na ng pawis ang likod niya kaya inabutan ko siya ng panyo na nakangiti niyang tinanggap.

 

“Thanks,” aniya. Pinunasan niya ng noo at leeg tsaka huminga ng malalim. “Anyway, hinahanap kita dahil nabanggit sa akin nila Milly na naghahanap ka ng slow but lethal poison.”

 

Inabutan ko din siya ng tubig na dala ko at nang tanggapin niya iyon ay agad niyang ininom. Walang halos isang segundo ay naubos niya ito, tanda ng pagod niya.

 

“Thanks again.” Inibalik niya sa akin ang tumbler na ubos na ang laman. “So, you are looking for that kind of poison?”

 

I am really amazed by this woman. She is so dedicated to her research but at the same time, I want to smack her out because I know part of the reason why she was doing everything beyond her best just to produce a good result in her research.

 

But then again, I can’t do anything but sigh.

 

Kahit ilang beses ko na siyang sinabihan na wala siyang kailangan na patunayan para mapabilang sa grupo ng Chess at wala siyang utang na loob na kailangan bayaran ay hindi naman din siya nakikinig sa akin kaya hinahayaan ko na lang siya.

 

All I can do for now is to appreciate all of her efforts and make sure that others can see her contribution not only to Chess but also to our lives.

 

“Yeah,” sagot ko. “I was planning to use that kind of poison against Keira but—”

 

“Use this.” Inilapag niya sa tiyan ko ang isang transparent bottle na naglalaman ng white pills. “Those pills contained hemlock.”

 

Muli akong bumangon at tinitigan ang laman ng boteng binigay niya sa akin. “Is it effective?”

 

Tumango siya. “Even right now, there is no cure for hemlock poisoning. It can cause instant death to the people who ingested six to eight leaves of it.”

 

“Oh.”

 

“But since you want a slow yet lethal poison, I only put a small dosage of it per pill,” dagdag niya. “Aabutin ng isa hanggang dalawang linggo bago makita ang sintomas. At hindi na nila basta maaagapan pa iyon. She might survive but she will suffer a major nervous system problem.”

 

I am aware that she can do this kind of thing. But as much as possible, I don’t want to take advantage of her talent only for harming others.

 

Kahit pa sabihin na gagawin ko ito dahil banta si Keira Alleta sa kaligtasan namin. Kaya nga kina Milly at Klari ako unang lumapit at hindi sa kanya.

 

Pero hindi pa din ito nakaligtas sa kanya.

 

Oo, malaking tulong ito sa misyon ko kaya naghahati ang damdamin ko kung dapat ba akong matuwa o hindi.

 

Sa huli, pinili ko na lang na ngumiti sa kanya at ipakita ang appreciation ko.

 

“Well, this will work on my plan.” Tumingin ako sa kanya at ginulo ang buhok niya. “Malaking tulong ito sa misyon ko.”

 

Pinanliitan niya ako ng mata. “Misyon? O laro?”

 

Bahagya akong natigilan. “H-huh?”

 

“Siguro ay sapat na ang panahon na nakasama ko kayo para masabing laro lang din ang tingin mo sa pagpunta mo sa hideout ng mga Alleta.”

 

Bahagya akong natawa. “Hmm. I’m serious about handling it as a mission but playing with people who think they are above everything, hurting people for their own gain… that is the most satisfying for me.”

 

“Did your parents raise you like that?” she asked. “I mean, it looks like you clearly know that killing someone is wrong but you still enjoy it. And you don’t even regret doing it.”

 

“We never experience any life-threatening situation growing up just like our parents but they raised us to be just like them to prepare us for everything that might happen in the future.”

 

Nakakunot ang noo niya na wari’y naguguluhan sa sinabi ko.

 

“To put it simply, danger always follows people who come from a family who have money, power, and influence. That is why our parents decided to train us hard and put us in this kind of environment where we will not flinch about killing someone who poses danger to us.”

 

“Oh.” Tumangu-tango siya. “That makes sense. Lalo kung ang mga magulang niyo ay kabilang sa grupo na nagpabagsak sa kinakatakutan na mafia sa buong mundo noong panahon ng kabataan nila.”

 

Our parents made us think that everything that might happen to us in the future is just a game so it won’t affect our lives too much. And because it is a game, we were required to set rules for it to ensure that we will never cross the line of killing someone who doesn’t deserve it.

 

“Maliban pa doon, kasama sa training ang pag-a-assume nila na bubuoin namin ang ikalawang henerasyon ng Chess na direktang magtatrabaho sa pinuno ng bansang ito.”

 

Chess has been handling a lot of work under the command of the king of Avenir.

 

Karamihan sa naging trabaho nila ay ang pagsasaayos ng mga kaganapan sa buong bansa, maging ang pagkontrol sa galaw ng mga gang at mafia.

 

Ang Chess din ang rumeresolba sa mga isyu na nangyayari sa pagitan ng Avenir at ibang bansa dahil kalat sa buong mundo ang impluwensya nila.

 

Avenir Clan is trying their best to rule this country while Chess is doing everything they can to protect them and this land from anyone who will try to harm. Lalo na’t marami-rami pa ding bansa ang hindi kumikilala sa pagiging independent ng bansang ito at patuloy na gumagawa ng paraan para sakupin ito.

 

At lahat ng iyon ay magiging tungkulin namin pagkatapos ng problemang kinakaharap namin ngayon.

 

“Game or mission, just be careful, okay?” dagdag pa niya. “Pinalaki man kayo sa ganitong environment, hindi niyo pa din maiaalis sa mga tulad kong hindi kailanman inisip na magiging ganito ang buhay na mag-alala para sa kaligtasan niyo.”

 

“Che…”

 

“I only met you recently and I haven’t seen everything that you can do in this kind of situation,” she said. “So, sorry but all I can do for now is worry for your safety.”

 

Bumuntong hininga ako.

 

Hindi ko siya masisisi sa pag-aalala niya. Aware siya sa kakayahan ng Alleta habang hindi pa niya lubos na nakikita ang kakayahan namin sa kabila ng edad naming ito.

 

“Fine, worry all you want, I won’t stop you.” Ginulo kong muli ang buhok niya at ngumiti. “But I will be back safe and sound. That’s a promise.”

Comments